به نام خدای بزرگ و مهربون

تعطیلات عید هم تموم شد و یه روز هم همین عمر تموم میشه و دیگه فرصت انجام کار ازمون سلب میشه.

دید و بازدید رفتید و دوستان و آشنایان رو دیدید،خوب قبول باشه ؛ اگه نیّت لله کرده باشید که ثواب بردید و اگه فقط برای اینکه دلتون تنگ میشده رفتید که خوب به همون ثواب دنیاییش رسیدید.

ولی وجدان خود رو قاضی کنید که به چند تا از فامیل بی سرپرست خودتون سر زدید ؛خوب چی میگی سر زدی ؛آخه صله ی رحمی که دین ما میگه به خاطر همینه که ما از وضع همدیگه با خبر بشیم و به داد همدیگه برسیم و با این کارمون به ثوابهای بالای انسانی برسیم ؛اینکه فقط برای خوردن و خوشگذرونی به خونه ی فامیل پولدار رفتن و خود رو از دلتنگی و غرغر بچّه ها نجات دادن که نمیشه صله ی رحم ؛گرچه همین هم بهتر از انزوا و گوشه گیریه ولی این خیلی پایینتر از اون صله ی رحمیه که توش سرکشی به فامیل نیازمند و بی سرپرست و مشارکت توی امور خیر مطرحه .

من بنده ی عاصی خدا که میگم:

انسان باشیم و با انسانهای واقعی آشنا بشیم چقدر لذّت داره .

زندگی با یه انسان واقعی زیر یه سقف خیلی شیرینه .

با یه انسان باشیم احساس زنده بودن میکنیم .

بهترین انسانهای عالم ؛اهل بیت و چهارده معصوم علیهم السلام و بعد هم پیامبران خدا بودند و بعد علما و دانشمندان و صلحا و شهدا که رحمت و صلوات خدا بر همه ی اونها باد.

خدایا عاقبت همه ی ما رو ختم به خیر کن

الهی آمین یا ربّ العالمین .